Zapraszamy wszystkich do obejrzenia wystawy zdjęć będącej owocem naszego objazdu naukowego po Turcji. Można ją oglądać w dniach od 15 do 28 listopada 2008, przed aulą w nowym gmachu UKSW przy ul. Dewajtis.
Wystawa została pomyślana wokół tematyki związanej ze świętym Pawłem jako że przeżywamy właśnie jego rok. Ale żeby również przybliżyć wszystkim Turcję, kraj nie tak bardzo od nas odległy i związany za naszą historią, a jednak bardzo mało nam znany podzieliliśmy wystawę na dwie części. W pierwszej zapraszamy na spotkanie z Turcją świętego Pawła, stąd też na zdjęciach można zobaczyć głównie wykopaliska. Dzięki temu możemy bardziej lub mniej wyobrazić sobie, jak wyglądały miejsca, które Paweł odwiedził i gdzie ewangelizował. A na pewno są one nam o wiele bliższe po ich zobaczeniu.
W drugiej części natomiast proponujemy spotkanie ze współczesną Turcją według klucza:
Nasze spotkanie z Turcją.
Spotkanie z krajem i jego mieszkańcami.
Spotkanie z islamem.
Spotkanie z chrześcijaństwem w Turcji.
Zapraszamy też do zapoznanie się z tekstem Tomasza Twardziłowskiego, przybliżającym związek św. Pawła z tym krajem:
Tureckie korzenie Apostoła Narodów
Patrząc z dzisiejszej perspektywy Święty Paweł, urodzony w Tarsie, leżącym na południowo-wschodnim wybrzeżu Turcji, nosiłby obywatelstwo tureckie. Jednak w czasie, kiedy żył Paweł, Tars należał do rzymskiej prowincji, Cylicji, a o współczesnym ustroju politycznym nikt jeszcze nie słyszał. Przenikały się tu kultury Greków, Rzymian i Żydów. Sam Apostoł narodów był dzieckiem dość zamożnych Żydów, posiadających obywatelstwo rzymskie. Rodzinne miasto było świadkiem naukowego rozwoju Pawła, zanim ruszył w świat.
Paweł zdobył sławę jako misjonarz, który przemierzył niemal całe ówczesne rzymskie imperium. Odbył trzy wielkie podróże, był także na Malcie, w Hiszpanii i w Rzymie, gdzie zginął śmiercią męczeńską. Jego szlaki nieustannie przebiegały przez teren dzisiejszej Turcji. Powrotom Apostoła do ojczystej ziemi towarzyszyło wiele przygód.
Pierwszą podróż odbył w latach 46-49, kiedy to w towarzystwie Barnaby zawitał do Perge. Wraz z wizytą św. Pawła rozpoczął się chrześcijański okres historii miasta. Tam Jan Marek podjął decyzję o powrocie do Jerozolimy, a z kolei Paweł i Barnaba udali się do Antiochii Pizydyjskiej (obecnie Yalvac), by po kilku tygodniach przejść do Ikonium (Konya), gdzie prowadzili działalność w tamtejszych synagogach. Gdy jednak w Ikonium część Żydów podburzyła przeciwko nim znaczniejszych obywateli, zagrożeni ukamienowaniem misjonarze uciekli doListry. Tam Paweł uzdrowił chromego, w wyniku czego został ogłoszony przez tłum wcieleniem Hermesa , zaś Barnaba – Zeusa. Z trudem udało im się powstrzymać ludzi od złożenia im ofiar. Do Listry dotarli jednak z Antiochii Pizydyjskiej i Ikonium przeciwnicy pawłowych nauk, którzy podburzyli tłum przeciwko Apostołowi Narodów. Wywlekli go za miasto i ukamienowali, jednak Apostoł przeżył i powrócił do miasta, a następnego dnia wraz Barnabą odszedł do Derbe. W drodze powrotnej ponownie odwiedzili Listrę, Ikonium i Antiochię Pizydyjską, by wreszcie z portu w Attalii odpłynąć do Antiochii Syryjskiej, gdzie zdali relację ze swojej podróży misyjnej.
Podczas drugiej podróży, w latach 50-52, był m.in. w Cylicji, odwiedził Tars i Derbe. Następnie podążył do Listry, gdzie dołączył do niego Tymoteusz. Przebywszy Frygię, Galację i Myzję zjawili się w porcie w Troadzie. Przypuszcza się, że tam dołączył do nich Łukasz, gdyż od tego momentu relacja w Dziejach Apostolskich utrzymana jest w pierwszej osobie liczby mnogiej. Udali się do Grecji. W drodze powrotnej Paweł zatrzymał się w Efezie, gdzie zostawił Akwilę i Pryscyllę. Sam nie chciał pozostać dłużej w mieście, ale zapewniał, że postara się jeszcze tam wrócić. Przybył ostatecznie do Antiochii, lecz nie zatrzymał się tam zbyt długo.
Po krótkim pobycie w Antiochii Paweł rozpoczął trzecią podróż misyjną, datowaną na lata 53-58. Z Tarsu ruszył do gmin chrześcijańskich w Galacji i Frygii, skąd skierował się do Efezu, gdzie przebywał przez dwa lata. Najpierw udało mu się pozyskać zwolenników Apollosaz Aleksandrii, ucznia Jana Chrzciciela. Przez trzy miesiące nauczał w synagodze, jednak wobec sprzeciwu części Żydów przeniósł się do szkoły Tyrannosa. Zaniepokojony sytuacją w gminie wKoryncie skierował do niej list (niezachowany). Dalsze wieści o sporach między korynckimi chrześcijanami, sprawiły, że wiosną 55 roku Paweł napisał tzw. Pierwszy List do Koryntian. Wreszcie Apostoł Narodów sam udał się do Koryntu, a gdy powrócił z końcem 57 roku do Efezu, wysłał kolejny list do Koryntian (niezachowany). Przypuszcza się, że w tym czasie napisał także List do FIlipian. Wtedy to w Efezie doszło do poważnych rozruchów. Sukcesy misyjne Pawła spowodowały drastyczny spadek kupna srebrnych świątyniek Artemidy Efeskiej. Na czele niezadowolonych stanął kupiec Demetriusz. Sytuację zdołał uspokoić miejscowy sekretarz, a Paweł opuściwszy tereny Turcji, wyruszył do Macedonii.
Chrześcijaństwo w Efezie jednak przetrwało, a do gminy tej św. Paweł skierował jeden ze swoich listów. W czasie pobytu w Macedonii, pod koniec 57 roku, napisał Drugi List do Koryntian. Z Macedonii udał się do Grecji, gdzie przebywał przez trzy miesiące. Następnie zamierzając drogą morską udać się do Syrii zatrzymał się w Troadzie, skąd udał się pieszo do Assos, a następnie skierował się prosto do Miletu (Balat). Ominął Efez, ponieważ chciał zdążyć do Jerozolimy na Święto Pięćdziesiątnicy. Wezwał do Miletu prezbiterów z Efezu i wygłosił do nich mowę pożegnalną. Zasmucił zebranych, mówiąc, że go więcej nie zobaczą. Odwiedził jeszcze turecką Patarę, starożytne miasto portowe w Licji (południowo-zachodnia Anatolia), na przylądku o tej samej nazwie, na południowy wschód od ujścia rzeki Ksantos. Istniała tu świątynia i wyrocznia Apollina, która sławą w świecie greckim ustępowała tylko wyroczni delfickiej.
W drodze do Rzymu (lata 58-59) Paweł nawiedził Myrę (Derme), osławiona przez świętego Mikołaja, a następnie Knidos (Tekir). Miasto leżało w sąsiedztwie wyspy Kos i, jak wyspa, również słynęło ze znakomitych lekarzy. Według tradycji nieco później, około 61 roku, z Hiszpanii Apostoł Paweł powrócił jeszcze do wspólnot na Wschodzie. Szacuje się, że podczas wszystkich swoich podróży Apostoł przebył około 20 tysięcy kilometrów, co na owe czasy było nie lada wyczynem.
Tomasz Twardziłowski
Wystawa ta była możliwa tylko dzięki naszemu wyjazdowi, dlatego chcielibyśmy podziękować bardzo serdecznie wszystkim, którzy się do tego wyjazdu przyczynili. Przede wszystkim naszym sponsorom, ale także tym wszystkim, którzy pomogli nam ten wyjazd zorganizować od strony formalnej.
Serdecznie dziękujemy.